3 godine prije “The Dirty Dozen” (1967),
14 godina prije “The Inglorious Bastards” (1978),
23 godine prije “Eastern Condors” (1987)…
Vjerojatno toga ima još – a mislim na filmove “potrošna roba” (aka robijaši i sličan “problem društva”) vs “zle sile” (nacisti, fašisti, vietkong…), ali jedan od prvih (ako ne i prvi) bijaše baš Cormanova “Tajna invazija”.
Roger Corman “at it best”! Iznimno solidna ratna priča smještena u 1943. o grupi zatvorenika bačenih u samoubilačku akciju oslobađanja/ otmice talijanskog generala iz dubrovačke komande njemačke vojske. Snimljen prije puno poznatijih naslova slične premise i nepravedno zapostavljen a očito korišten bar kao inspiracija za poznatije “iste” filmove, ovaj odskače prvenstveno činjenicom da je odrađen za, u hollywoodskim mjerilima, sitniš (600.000$ – za Cormanove kriterije pravo bogatstvo! 
) a odrađen je sasvim solidno. I to sa legendarnom glumačkom postavom koju čine Stewart Granger, Raf Vallone, Mickey Rooney, Edd Byrnes i nitko drugi do Henry Silva – legenda koja u ovom filmu čak i – zasuzi!
Snimljen većinom na autentičnim dubrovačkim lokacijama sa ponešto domaćih glumaca, solidno režiran (iako i dalje cormanovski štedljivo ) i raskošno snimljen u “širokom” Panavisionu (no povremeno prilično lošeg rada kamere) sa dosta masovki, pucnjave i klasičnog štiha 60-ih (iako lišen pretjerane ozbiljnosti i sa dosta preglumljavanja), donosi i interesantan, pa recimo obrat na kraju i zanimljiv, pa (opet) recimo, atipičan rasplet.
90 minuta jednog od boljih Cormanovih ne-gotičkih-ne-Edgar-Alan-Poe filmova i sasvim korektna ratna akcijada-drama koju, ako već ne volite ratne akcijske drame ili Cormana, jednostavno morate pogledati bar radi kratke scene Henrya Silve u suzama! :)))
A za one koji nisu vidjeli, evo kratke i zanimljive pričice koju nam je Corman ispričao na prošlogodišnjem Grossmannu 08 o svojim iskustvima sa našom filmskom industrijom 60-ih
