|
'Emanuelle And The Last Cannibals' (1977.) |
|
Autor: Velimir
|
|
09.11.2004 |
Film s ovakvim naslovom već je sam po sebi vrijedan pažnje. A tek kad vidite kako počinje – prelijepa Emanuelle (Laura Gemser) u njujorškoj ludnici fotoaparatom skrivenim u plastičnoj lutki fotografira ženu vezanu za krevet (gdje je završila nakon što je sestri odgrizla komad desne sise) i dira je po golom međunožju, da bi iznad stidnih dlaka uočila tetoviranu oznaku izumrlog ljudožderskog plemena iz Amazone...
Još jedna talijanska kritika senzacionalističkog novinarstva, kakvu smo vidjeli u 'Cannibal Holocaustu' (1980.), samo što je 'Emanuelle' snimljena tri godine ranije!
I usput je i soft pornić s gore elementima (prva polovina seks, druga klanje), ultimativna seksploatacija u režiji Joea D'Amata (rođeni Aristide Massaccesi, režirao skoro pa 200 horora i pornjave), koji potpisuje ovaj komad tzv. ‘Black Emanuelle’ serijala. Riječ je o soft pornjavi s Gemsericom kao tamnoputijom verzijom Sylvije Kristel, koja se proslavila glumeći junakinju sličnog imena (jedno ‘m’ više), a s kojom je Laura čak i glumila u ‘Emmanuelle 2’ (1975.).
Film ima odličan soundtrack i sadrži za to doba prilično fascinantno isfurane eksplicitne scene rezanja penisa, jedenja očiju iz odrezane glave, žderanja utorba i jedno lezbijsko maženje ispred čimpanze koja puši Marlboro i nosi sunčane naočale. Sve u antropološke svrhe, naravno.
 
|
